Urodzony 18 maja 1920 w Wadowicach.
Syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich.
Karol Wojtyła ochrzczony został dnia 20 czerwca 1920.
Był chłopcem bardzo utalentowanym i wysportowanym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic.
Jego matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932 r., zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat brat Edmund
Od września 1930 roku Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach.
W pierwszej klasie zachęcony przez ks. Kazimierza Figlewicza K.W. przystąpił do kółka ministranckiego, którego stał się prezesem.
Podczas nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem.
14 maja 1938 Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą. Następnie Karol Wojtyła rozpoczął studia w październiku 1938 roku - Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dnia 18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł jego ojciec.
Wybuch wojny odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów.
Jesienią roku 1941 Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941.
Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie gdzie 1 listopada 1946 otrzymał święcenia kapłańskie. W tym samym czasie rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W okresie od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu.
1 listopada 1946 roku kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza.
15 listopada Karol Wojtyła wraz z klerykiem Stanisławem Starowieyskim poprzez Paryż wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na uczelni Instituto Internazionale Angelicum.
W roku 1958 Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa.
Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył.
30 grudnia 1963, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim.
Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 16:16.
Jan Paweł II Był papieżem przez 26 i pół roku (9666 dni), beatyfikował i kanonizował o wiele więcej osób niż jakikolwiek poprzedni papież. Według danych na październik 2004 r. ogłosił on błogosławionymi w sumie 1340 osób, ponadto powołał więcej kardynałów, niż którykolwiek z jego poprzedników.
W 1989 roku Jan Paweł II otrzymał nagrodę Wiktora przyznawaną przez Akademię Telewizyjną (Wiktory 1989). Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem.
Osobistym sekretarzem Jana Pawła II przez cały pontyfikat był arcybiskup Stanisław Dziwisz.
W dniu 13 maja 1981, podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę.
Papież wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Bożej. Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę.
Do pełni zdrowia jednak nigdy nie wrócił - MIMO WSZYSTKO WYBACZYŁ...
Zamach miał miejsce 13 maja, podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fátimie w roku 1917. Jan Paweł II spędził na rehabilitacji w szpitalu 22 dni. Potem wielokrotnie cierpiał z powodu różnorodnych dolegliwości będących następstwem postrzału. Papież nigdy nie ukrywał swoich niedomagań przed wiernymi, ukazując wszystkim oblicze zwykłego człowieka poddanego cierpieniu.
Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były liczne podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty. W wielu miejscach, które odwiedził Jan Paweł II, nigdy przedtem nie postawił stopy żaden papież.
Podróże apostolskie do Polski:
I pielgrzymka (2 - 10 czerwca 1979)
II pielgrzymka (16 - 23 czerwca 1983)
III pielgrzymka (8 - 14 czerwca 1987)
IV pielgrzymka (1 - 9 czerwca, 13 - 20 sierpnia 1991)
V pielgrzymka (22 maja 1995)
VI pielgrzymka (31 maja - 10 czerwca 1997)
VII pielgrzymka (5 - 17 czerwca 1999)
VIII pielgrzymka (16 - 19 sierpnia 2002)
Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi.
Papież widział w młodych przyszłośc narodów, dlatego też starał się z całych sił aby jego nauki docierały do jak najszerszej rzeszy młodzieży.
Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci.
Nagłe pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005.
W czwartek 31 marca tuż po godzinie 11, gdy Jan Paweł II udał się do swej prywatnej kaplicy, wystąpiły u niego silne dreszcze, ze wzrostem temperatury ciała do 39,6°C. Był to początek jego NOWEJ DROGI.
2 kwietnia, w dniu śmierci, o godzinie 7.30 rano, papież zaczął tracić przytomność, a późnym porankiem przyjął jeszcze watykańskiego sekretarza stanu kardynała Angelo Sodano. Później tego samego dnia doszło do gwałtownego wzrostu temperatury. Około godziny 15.30 bardzo słabym głosem papież powiedział: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca". O godzinie 19 wszedł w stan śpiączki, a monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. Osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II o godzinie 21.37, ale elektrokardiograf wyłączono dopiero po 20 minutach od tej chwili. Zmarł 2 kwietnia 2005 po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9666. dniu swojego pontyfikatu. W ciągu ostatnich dwóch dni życia
nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu.
7 kwietnia 2005 opublikowany został testament Jana Pawła II.
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie.
I pielgrzymka (2 - 10 czerwca 1979)
II pielgrzymka (16 - 23 czerwca 1983)
III pielgrzymka (8 - 14 czerwca 1987)
IV pielgrzymka (1 - 9 czerwca, 13 - 20 sierpnia 1991)
V pielgrzymka (22 maja 1995)
VI pielgrzymka (31 maja - 10 czerwca 1997)
VII pielgrzymka (5 - 17 czerwca 1999)
VIII pielgrzymka (16 - 19 sierpnia 2002)
Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi.
Papież widział w młodych przyszłośc narodów, dlatego też starał się z całych sił aby jego nauki docierały do jak najszerszej rzeszy młodzieży.
Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci.
Nagłe pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005.
W czwartek 31 marca tuż po godzinie 11, gdy Jan Paweł II udał się do swej prywatnej kaplicy, wystąpiły u niego silne dreszcze, ze wzrostem temperatury ciała do 39,6°C. Był to początek jego NOWEJ DROGI.
2 kwietnia, w dniu śmierci, o godzinie 7.30 rano, papież zaczął tracić przytomność, a późnym porankiem przyjął jeszcze watykańskiego sekretarza stanu kardynała Angelo Sodano. Później tego samego dnia doszło do gwałtownego wzrostu temperatury. Około godziny 15.30 bardzo słabym głosem papież powiedział: "Pozwólcie mi iść do domu Ojca". O godzinie 19 wszedł w stan śpiączki, a monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. Osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II o godzinie 21.37, ale elektrokardiograf wyłączono dopiero po 20 minutach od tej chwili. Zmarł 2 kwietnia 2005 po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9666. dniu swojego pontyfikatu. W ciągu ostatnich dwóch dni życia
nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu.
7 kwietnia 2005 opublikowany został testament Jana Pawła II.
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie.
1 maj 2011 r. - Beatyfikacja Jana Pawła II
1 maja, w ustanowione przez Jana Pawła II święto Miłosierdzia Bożego, w Watykanie o godz. 10.37, Ojciec Święty Benedykt XVI wliczył w poczet Błogosławionych swojego Poprzednika. Spełniając życzenie naszego brata, kard. Agostino Vallini, naszego wikariusza dla diecezji rzymskiej, wielu innych naszych braci w biskupstwie oraz wiernych, za Radą Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, mocą naszej władzy apostolskiej zezwalamy, aby Czcigodnemu Słudze Bożemu, Janowi Pawłowi II, Papieżowi przysługiwał tytuł Błogosławionego i aby można było obchodzić Jego święto w miejscach i w sposób ustanowiony przez prawo co roku 22 października. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego - powiedział Papież Benedykt XVI wygłaszając formułę beatyfikacyjną.
Uroczystą Mszę św., która rozpoczęła się na Placu św. Piotra w Watykanie o godz. 10:00, poprzedziła Koronka do Miłosierdzia Bożego. Podczas Liturgii, po akcie pokutnym ,do Ojca Świętego Benedykta XVI podszedł ks. kard. Vallini wraz z postulatorem procesu beatyfikacyjnego Papieża Polaka, ks. prałatem Sławomirem Oderem prosząc o rozpoczęcie beatyfikacji Sługi Bożego Jana Pawła II.
Już sześć lat minęło od dnia, w którym zebraliśmy się na tym placu, aby celebrować pogrzeb Papieża Jana Pawła II. Ból utraty był głęboki, ale jeszcze większe było poczucie jakiejś ogromnej łaski, która otaczała Rzym i cały świat: łaski, która była owocem całego życia mojego ukochanego poprzednika, a szczególnie jego świadectwa w cierpieniu. Już tamtego dnia czuliśmy unoszącą się woń świętości, a Lud Boży na różne sposoby okazywał swoją cześć dla Jana Pawła II - powiedział Ojciec Święty Benedykt XVI w homilii wygłaszanej podczas Mszy św. na Placu św. Piotra.
Chciałem, aby - przy koniecznym poszanowaniu prawa Kościoła - proces beatyfikacyjny Jana Pawła II przebiegał w sposób możliwie najszybszy. I oto nadszedł oczekiwany dzień, przyszedł szybko, ponieważ tak podobało się Bogu: Jan Paweł II jest błogosławiony - podkreślał Hierarcha.
Chciałem, aby - przy koniecznym poszanowaniu prawa Kościoła - proces beatyfikacyjny Jana Pawła II przebiegał w sposób możliwie najszybszy. I oto nadszedł oczekiwany dzień, przyszedł szybko, ponieważ tak podobało się Bogu: Jan Paweł II jest błogosławiony - podkreślał Hierarcha.
Na frontonie Bazyliki odsłonięto portret Błogosławionego sporządzony na podstawie jednej z fotografii wykonanej przez polskiego fotografa Grzegorza Gałązki. Chór zaintonował pieśń: Otwórzcie drzwi Chrystusowi, nie lękajcie się, otwórzcie wasze serca Panu miłością Chrystusa.
Obok ołtarza umieszczono relikwiarz w kształcie gałązki oliwnej z krwią Błogosławionego przyniesiony przez s. Tobianę, która przez wiele lat służyła w apartamentach Jana Pawła II oraz cudownie uzdrowioną za Jego wstawiennictwem s. Marie Simon-Pierre z francuskiego zgromadzenia Małych Sióstr Macierzyństwa Katolickiego.
W procesji z darami, składającej się z przedstawicieli różnych narodów szło dwoje Polaków reprezentujących władze rodzinnego miasta Jana Pawła II– Wadowic.
Po zakończeniu Mszy św. Papież Benedykt XVI odmówił z wiernymi modlitwę maryjną "Regina Caeli", którą tradycyjnie poprzedził rozważaniami, a na jej zakończenie udzielił apostolskiego błogosławieństwa.
0 komentarze:
Prześlij komentarz
Twój komentarz zostanie opublikowany po zaakceptowaniu go przez administratora bloga! :))