Wielka Sobota

Wielka Sobota kojarzy nam się przede wszystkim ze święceniem koszyczków z pokarmami. Tradycyjne święconki zanoszone są od rana do Kościołów, gdzie błogosławią je kapłani. Ale dla katolików najważniejszym punktem przedostatniego dnia Wielkiego Tygodnia jest wieczorna Wigilia Paschalna, podczas której rozbrzmiewa już radosne Alleluja na cześć Zmartwychwstałego Jezusa. W Wielką Sobotę przez cały dzień Kościół przeżywa żałobę po śmierci Jezusa na krzyżu. Najświętszy Sakrament wystawiony jest w Grobie Pańskim, gdzie mogą go adorować wierni, którzy przychodzą do kościoła ze święconką. Do wieczora panuje atmosfera zadumy, smutku i żałoby. Po zmroku w kościołach sprawowana jest Wigilia Paschalna. Zgodnie z żydowską tradycją, po zmroku zaczyna się nowy dzień, dlatego ta eucharystia należy już do obchodów Niedzieli Wielkanocnej. Uznaje się więc, że w Wielką Sobotę w Kościele nie odprawia się mszy św. Liturgia rozpoczyna się od poświęcenia ognia i paschału, na którym jest krzyż, litery greckiego alfabetu: alfa i omega oraz aktualny rok. Zapalony paschał wnosi się do ciemnego kościoła. Po drodze kapłan niosący świecę trzykrotnie śpiewa: Światło Chrystusa!, na co wierni odpowiadają: Bogu niech będą dzięki. Potem w kościele zapala się światło. Następnie zostaje odśpiewane specjalne Orędzie Paschalne, po czym zaczyna się bardzo rozbudowana Liturgia Słowa. Lekcjonarz przewiduje 8 czytań i Ewangelię, ale wymagane jest odczytanie co najmniej 3 z nich. Czytania przeplatane są psalmami i po każdym następuje modlitwa. Kolejną częścią Wigilii Paschalnej jest Liturgia Chrzcielna. Odśpiewana zostaje litania do Wszystkich Świętych, potem ma miejsce błogosławieństwo wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Ostatnią częścią uroczystej mszy św. jest liturgia Eucharystyczna, kiedy wierni przystępują do komunii św. Na zakończenie Wigilii Paschalnej kapłan odśpiewuje uroczyste błogosławieństwo. W niektórych kościołach po liturgii następuje procesja rezurekcyjna. Zazwyczaj odbywa się ona jednak o świcie w Niedzielę Wielkanocną przed pierwszą mszą św. Jej symboliką jest niesienie światu radosnej nowiny o zmartwychwstaniu Chrystusa.